Voorzitter Marko Ducro: "Het was een slecht tennisjaar, met enkele lichtpuntjes"

Ik blik even terug op het afgelopen jaar. Begin maart stonden de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen op de rit. Het zou weer een prachtig seizoen worden met de vaste evenementen en nieuwe initiatieven. En 2 weken later gooit Corona roet in het eten. Het ziet er niet goed uit en de maatregelen van de overheid voorspellen een prutseizoen. Ik heb nog hoop dat het wellicht mee gaat vallen en dat we alleen aan het begin van het seizoen even een dipje moeten verwerken. Maar nee, negen maanden later is de crisis alleen maar groter geworden en is de toekomst nog onzeker.

Maar hoe slecht was het afgelopen seizoen eigenlijk? Voor werk en privé vond ik het echt prut. Je wordt in maart naar huis gestuurd met een doos vol apparatuur, want je moet thuis werken. Ik installeer mij in een te klein kamertje met een te klein bureau tussen de kledingkasten en de boekenkast. Weg is de dynamiek van het kantoor, weg is de concentratie van een neutrale omgeving, weg is het sociale aspect van de collega’s. Kortom een sociaal isolement en een lichte depressie dreigt. Dit is niks voor mij en in september ben ik weer naar kantoor gegaan. Wel een bijna leeg kantoor, maar een heerlijke omgeving en weer structuur in mijn leven. Op tijd op, in de auto naar kantoor, 9 uurtjes lekker werken en weer naar huis. Dat geeft mij veel meer arbeidsvreugde.

Op tennisgebied begon het ook slecht. Het park was dicht en de voorjaarscompetitie kwam te vervallen. Voor ons eerste team bijzonder zuur, want ze zouden in de hoofdklasse aan de slag gaan. Voor TC Bakkum het hoogste niveau waar ze al eerder op gespeeld hebben, maar deze keer hadden ze dat volledig op eigen kracht bereikt met het kampioenschap van het jaar daarvoor. Op enig moment konden de banen weer open, maar alle grote evenementen zoals het DJO, het Bakkum Dubbel en de Clubkampioenschappen waren al afgeblazen. We konden dan wel tennissen, maar qua drukte en gezelligheid zou het een sober jaar worden. Een jaar om te vergeten.

En toen kwam er een klein select clubje vrijwilligers, die vonden dat er toch iets georganiseerd moest worden binnen de kaders van de RIVM-regels. Dit zijn de clubliefhebbers Ronald van der Horst, Hans Boske en Yvo van der Horst met assistentie van een paar selectieleden. Zij hebben het Bakkum Enkel toernooi en de Clubkampioenschappen georganiseerd. En toen werd het opeens toch nog een leuk seizoen. Alles bij elkaar; lekker vrij kunnen spelen, deze toernooien en dat met fantastisch weer, want daarmee zijn we best verwend, en in september ook nog een (gedeeltelijke) najaarscompetitie, hebben qua tennis toch nog voor een geslaagd seizoen gezorgd.

Helaas heeft de bar minder goed gescoord. De soberheid van de evenementen, het wegvallen van competities, de regelmatige sluiting van het clubhuis, de maatregel om na het tennis direct het park te verlaten en toch ook de angst om bij langdurig verblijf op de club misschien toch wel besmet te worden door het Coronavirus heeft ertoe geleid dat er veel minder geconsumeerd is. We dienen de balans nog op te maken, maar al wel zeker is dat we in de aankomende jaren dit verlies moeten zien te compenseren.

En toch denk ik dat we dan, gezien het bovenstaande, de crisis tot nu toe goed zijn doorgekomen. Ik ben daarover eigenlijk wel positief gestemd. Er kon getennist worden en de leden, die ik dan op de club tegenkwam waren ook positief en enthousiast. Geen depressies, geen chagrijn, geen doemdenken en geen complottheorieën. 

Uiteraard weet ik niet hoe het onze leden verder vergaan is. Achter de voordeuren zal zeker enig leed aanwezig zijn; zelf Corona gehad, misschien een familielid aan Corona verloren, ontslag gekregen of iets droevigs meegemaakt wat niet direct met Corona te maken heeft. Ik hoop het niet, maar op 900 leden kan het haast niet anders dat dit ook bij onze leden gespeeld heeft. Ik wens eenieder, die daar mee te maken heeft, heel veel sterkte met het verwerken van dit droevige leed. Ik ga er wel van uit dat we in 2021 een ‘normaal’ tennisseizoen gaan beleven en dan hoop ik dat onze leden weer het park kunnen vinden om lekker te tennissen en het persoonlijk leed even kunnen vergeten. 

Voor de nabije toekomst wens ik u, ondanks de strenge maatregelen, een gezellige kerst en jaarwisseling.

 

Nieuws Overzicht